shāo (v./n.) – เผา, ปรุง, มีไข้, ไข้
พินอิน: shāo
คำอ่านไทย: ชาว
ประเภทคำ: คำกริยา (v.), คำนาม (n.)
ความหมาย: (v.) เผา, จุดไฟ
(v.) ปรุง (อาหาร), ต้ม, ตุ๋น
(v.) เป็นไข้ (ย่อมาจาก 发烧 fāshāo)
(n.) ไข้
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: เผา, ปรุง)
请不要在森林里烧火。
Qǐng búyào zài sēnlín lǐ shāohuǒ.
กรุณาอย่าก่อไฟในป่า
他把没用的文件都烧了。
Tā bǎ méiyòng de wénjiàn dōu shāo le.
เขาเผาเอกสารที่ไม่ได้ใช้ทั้งหมดแล้ว
妈妈今天烧了我们最爱吃的红烧肉。
Māma jīntiān shāole wǒmen zuì ài chī de hóngshāoròu.
วันนี้แม่ทำหมูตุ๋นซีอิ๊วที่พวกเราชอบกินที่สุด
你帮我烧点热水好吗？
Nǐ bāng wǒ shāo diǎn rèshuǐ hǎo ma?
เธอช่วยฉันต้มน้ำร้อนหน่อยได้ไหม
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: เป็นไข้, ไข้)
A: 你今天怎么没去上课？
Nǐ jīntiān zěnme méi qù shàngkè?
ทำไมวันนี้เธอไม่ไปเข้าเรียน
B: 我发烧了，现在还有点烧。
Wǒ fāshāo le, xiànzài hái yǒudiǎn shāo.
ฉันเป็นไข้ ตอนนี้ก็ยังตัวรุมๆ (มีไข้) อยู่หน่อยๆ
吃了药以后，他的烧退了一点。
Chīle yào yǐhòu, tā de shāo tuìle yìdiǎn.
หลังจากกินยาแล้ว ไข้ของเขาก็ลดลงนิดหน่อย
« Back to Word Index