bǎobèi (n.) – ของล้ำค่า, ที่รัก, ลูกรัก
พินอิน: bǎobèi
คำอ่านไทย: เป่าเป้ย
ประเภทคำ: คำนาม (n.)
ความหมาย: (n.) ของล้ำค่า, สมบัติ
(n.) ที่รัก, ลูกรัก (คำเรียกแสดงความรักใคร่เอ็นดูต่อเด็กหรือคนรัก)
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: ของล้ำค่า, สมบัติ):
这座古董是他家的传家宝贝。
Zhè zuò gǔdǒng shì tā jiā de chuánjiā bǎobèi.
ของเก่าชิ้นนี้เป็นสมบัติล้ำค่าที่สืบทอดกันมาในตระกูลของเขา
时间是最宝贵的宝贝。
Shíjiān shì zuì bǎoguì de bǎobèi.
เวลาคือสมบัติที่ล้ำค่าที่สุด
在曼谷的国家博物馆里，收藏着许多历史宝贝。
Zài Màngǔ de Guójiā Bówùguǎn lǐ, shōucángzhe xǔduō lìshǐ bǎobèi.
ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร กรุงเทพฯ ได้เก็บรวบรวมสมบัติทางประวัติศาสตร์ไว้มากมาย
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: ที่รัก, ลูกรัก):
晚安，我的小宝贝。
Wǎn’ān, wǒ de xiǎo bǎobèi.
ราตรีสวัสดิ์นะ ลูกรักของแม่
A: 宝贝，你在哪儿？
Bǎobèi, nǐ zài nǎr?
ที่รัก คุณอยู่ที่ไหน
B: 我在路上了，马上就到。
Wǒ zài lùshàng le, mǎshàng jiù dào.
ฉันอยู่ระหว่างทางแล้ว เดี๋ยวก็ถึงแล้ว
现在是星期一早上九点半多，很多曼谷的父母正在送他们的宝贝孩子去上学。
Xiànzài shì xīngqīyī zǎoshang jiǔdiǎn bàn duō, hěn duō Màngǔ de fùmǔ zhèngzài sòng tāmen de bǎobèi háizi qù shàngxué.
ตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงครึ่งกว่าของเช้าวันจันทร์ พ่อแม่จำนวนมากในกรุงเทพฯ กำลังส่งลูกๆ สุดที่รักของพวกเขาไปโรงเรียน
« Back to Word Index