ānjìng (adj./ v.) – เงียบ, เงียบสงบ
พินอิน: ānjìng
คำอ่านไทย: อานจิ้ง
ประเภทคำ: คำคุณศัพท์ (adj.), คำกริยา (v.)
ความหมาย: (adj.) เงียบ, เงียบสงบ; (v.) เงียบลง, สงบลง
ประโยคตัวอย่าง (ประเภทคำคุณศัพท์):
虽然曼谷是一个热闹的城市，但我们也能找到一些安静的角落。
Suīrán Màngǔ shì yí ge rènào de chéngshì, dàn wǒmen yě néng zhǎodào yìxiē ānjìng de jiǎoluò.
ถึงแม้กรุงเทพฯ จะเป็นเมืองที่คึกคัก แต่พวกเราก็ยังสามารถหามุมที่เงียบสงบได้บ้าง
他是一个很安静的男孩，不爱说话。
Tā shì yí ge hěn ānjìng de nánhái, bú ài shuōhuà.
เขาเป็นเด็กผู้ชายที่เงียบขรึมมากคนหนึ่ง ไม่ชอบพูด
我喜欢在安静的地方看书。
Wǒ xǐhuān zài ānjìng de dìfang kànshū.
ฉันชอบอ่านหนังสือในสถานที่ที่เงียบสงบ
ประโยคตัวอย่าง (ประเภทคำกริยา):
上课了，请大家安静！
Shàngkè le, qǐng dàjiā ānjìng!
ถึงเวลาเรียนแล้ว ขอให้ทุกคนเงียบ!
病人需要休息，请让他安静一会儿。
Bìngrén xūyào xiūxi, qǐng ràng tā ānjìng yíhuìr.
คนไข้ต้องการการพักผ่อน กรุณาปล่อยให้เขาได้อยู่อย่างเงียบๆ สักพัก
A: 孩子们太吵了，我头都疼了。
A: Háizimen tài chǎo le, wǒ tóu dōu téng le.
A: เด็กๆ เสียงดังเกินไป ฉันปวดหัวไปหมดแล้ว
B: 让他们安静下来，去做作业吧。
B: Ràng tāmen ānjìng xiàlái, qù zuò zuòyè ba.
B: ให้พวกเขาเงียบลง แล้วไปทำการบ้านเถอะ
