wèir (n.) – กลิ่น, รสชาติ, ความรู้สึก, รสชาติ (สไตล์)
—
### เสียงอ่านที่ 1: wèir
wèir (n.) – กลิ่น, รสชาติ, ความรู้สึก, สไตล์
พินอิน: wèir
คำอ่านไทย: เว่ยร์
ประเภทคำ: คำนาม (n.)
ความหมาย: (n.) กลิ่น (ที่รับรู้ได้ทางจมูก)
(n.) รสชาติ (ที่รับรู้ได้ทางลิ้น)
(n.) (เปรียบเทียบ) ความรู้สึก, กลิ่นอาย, รสชาติ, สไตล์ (คุณลักษณะหรือบรรยากาศเฉพาะตัว)
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: กลิ่น)
你闻到一股奇怪的味儿了吗？
Nǐ wén dào yīgǔ qíguài de wèirle ma?
เธอได้กลิ่นแปลกๆ ไหม
我喜欢新书散发出的墨香味儿。
Wǒ xǐhuān xīn shū sànfà chū de mòxiāng wèir.
ฉันชอบกลิ่นหมึกจางๆ ที่โชยออกมาจากหนังสือเล่มใหม่
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: รสชาติ)
A: 你尝尝这个汤，味儿怎么样？
Nǐ cháng cháng zhège tāng, wèir zěnme yàng?
เธอรองชิมซุปนี้ดูสิ รสชาติเป็นอย่างไรบ้าง
B: 嗯，咸淡正好，味儿不错。
En, xián dàn zhènghǎo, wèir bùcuò.
อืม เค็มกำลังดีเลย รสชาติไม่เลว
这道菜看着不错，就是没什么味儿。
Zhè dào cài kànzhe bùcuò, jiùshì méishénme wèir.
อาหารจานนี้ดูน่ากินดี แต่แค่ไม่ค่อยมีรสชาติเท่าไหร่
ประโยคตัวอย่าง (ความหมาย: (เปรียบเทียบ) ความรู้สึก, กลิ่นอาย, สไตล์)
虽然他住在大城市，但说话还带着一股家乡的味儿。
Suīrán tā zhù zài dà chéngshì, dàn shuōhuà hái dàizhe yīgǔ jiāxiāng de wèir.
ถึงแม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ แต่เวลาพูดก็ยังคงมีสำเนียงบ้านเกิดเจือปนอยู่
这篇文章写得很有生活味儿。
Zhè piān wénzhāng xiě dé hěn yǒu shēnghuó wèir.
บทความชิ้นนี้เขียนได้มีรสชาติของชีวิตชีวาอย่างมาก
« Back to Word Index