zhàn (v./ n.) – ยืน, สถานี
พินอิน: zhàn
คำอ่านไทย: จ้าน
ประเภทคำ: คำกริยา (v.), คำนาม (n.)
ความหมาย: (v.) ยืน, ยืนขึ้น; (n.) สถานี, ป้าย (รถประจำทาง)
ประโยคตัวอย่าง (ประเภทคำกริยา):
他喜欢站在窗边看风景。
Tā xǐhuān zhàn zài chuāngbiān kàn fēngjǐng.
เขาชอบยืนอยู่ริมหน้าต่างเพื่อชมวิว
等了很久车还没来，我的腿都站麻了。
Děng le hěn jiǔ chē hái méi lái, wǒ de tuǐ dōu zhàn má le.
รอมานานมากแล้วรถก็ยังไม่มา ขาของฉันยืนจนชาไปหมดแล้ว
A: 你为什么站着吃饭？
A: Nǐ wèishénme zhànzhe chīfàn?
A: ทำไมเธอยืนกินข้าวล่ะ
B: 因为没有椅子了。
B: Yīnwèi méiyǒu yǐzi le.
B: เพราะว่าไม่มีเก้าอี้แล้ว
ประโยคตัวอย่าง (ประเภทคำนาม):
乘坐曼谷轻轨时，广播会说：“下一站，暹罗”。
Chéngzuò Màngǔ qīngguǐ shí, guǎngbō huì shuō: “Xià yí zhàn, Qiánluó”.
เมื่อโดยสารรถไฟฟ้าบีทีเอสกรุงเทพฯ เสียงประกาศจะพูดว่า “สถานีต่อไป สยาม”
我去火车站接我的朋友。
Wǒ qù huǒchēzhàn jiē wǒ de péngyou.
ฉันไปรับเพื่อนของฉันที่สถานีรถไฟ
请问，最近的公共汽车站在哪儿？
Qǐngwèn, zuìjìn de gōnggòngqìchēzhàn zài nǎr?
ขอโทษครับ/ค่ะ ป้ายรถเมล์ที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่ไหน
